வேலை வேலை வேலை
"நானே பேசறேன், நீங்க ஏதாவது சொல்லப் போக பிரச்சனை ஆகிடப்போகுது.." பேசிக்கொண்டே ஒரு தட்டில் வித்யாவுக்காக ரெண்டு பிஸ்கேட், கொஞ்சம் மிக்சர் எடுத்து வைத்துக் கொண்டு, காபியும் கலந்து எடுத்துக் கொண்டு ஹாலுக்கு வருவதற்கும், வித்யா உடை மாற்றி, முகம் அலம்பிக் கொண்டு வருவதற்கும் சரியாக இருந்தது.
அம்மாவிடமிருந்து தட்டை வாங்கி கொண்டு, டி.வி. ரிமோட்டை கையில் எடுத்துக் கொண்டு சேனலை மற்றது துவங்க, அருகில் அமர்ந்து கொண்ட கீதா,
"உனக்கு கல்யாணம் நிச்சயமாகி விட்டது"
"உனக்கு கல்யாணம் நிச்சயமாகி விட்டது"
"ஆமாம்"
"இனிமே கொஞ்சம் பொறுப்பா இருக்கணும்"
"என்ன பண்ணனும்"?
"வீட்டு வேலையெல்லாம் செய்ய கற்றுக் கொள்"
"என்ன வேலை"?
"வீட்டை க்ளீன் பண்ணுவது, மாப் போடுவது, வாஷிங் மெஷினில் துணி துவைக்க போடுவது, துணி உலர்த்துவது, இப்படி சின்ன சின்ன வேலைகள் எல்லாம்"
"இதுக்கெல்லாம் வேலைக்காரி கிடைக்க மாட்டாளா"?
"என்னதான் வேலைக்காரி இருந்தாலும் நமக்கும் செய்யத் தெரியணும்"
"ஓ.கே."
"அப்புறம் இப்படி ஆபிசிலிருந்து வந்தவுடன் அம்மா காபி கலந்து நீட்டுவது போல கிடைக்கும் என்று எதிர்பார்க்க முடியாது. காபி போட கத்துக்கோ, அதோட மட்டுமில்ல, குக்கர் வைக்க, சிம்பிளா ஒரு வற்றல் குழம்பு, ரசம் வைக்க கற்றுக் கொள்".
அம்மா சொல்வதை எல்லாம் புன்னகையோடு கேட்டுக்கொண்டு, "அது சரிம்மா, எல்லா வேலையையும் நானே செய்து விட்டால் வீட்டில் பெண்டாட்டி என்று ஒருத்தி இருப்பாளே,அவள் என்னதான் செய்வாள்"? என்றான் வித்யா என்னும் வித்யாசாகர்.
"ரெண்டு பேரும் வேலைக்கு போறீங்க, உனக்கு எவ்வளவு டயர்ட் நெஸ் இருக்குமோ அவளுக்கும் அதே அளவு ட்யர்ட்னெஸ் இருக்கும்டா, புரிஞ்சு நடந்துக்கோ" என்றாள் கீதா.
"சரி, சரி இப்போ இந்த காபி கப்பை நான்தான் கொண்டு போய் சிங்கில் போட வேண்டுமா"?
"முடிந்தால் கழுவி வைத்து விடேன்" என்றால் 21ம் நூற்றாண்டு பிள்ளையைப் பெற்ற அம்மா.